Mürəkkəb sifətlər bir neçə yolla yaranır:
1. İki sadə sözün birləşməsi ilə: qaraqaş (qız), uzunsaç (gəlin), hazırcavab (oğlan), diribaş (uşaq) və s.
2. Birinci sadə, ikinci düzəltmə olan sğzlərin birləşməsi ilə: ucaboylu, taleyüklü, məqsədyönlü, sözdəyişdirici, qarabuğdayı və s.
3. İki düzəltmə sözün birləşməsi ilə: açıqürəkli, sınıqqəlbli, soyuqqanlı və s. Belə mürəkkəb sifətlərin birinci tərəfi fildən düzələn sifət, ikinci tərəfi isə isimdən düzələn sifət olur.
4. Biri mənsubiyyət şəkilçisi qəbul etmiş sözün iştirakı ilə: dilişirin, yaxasıaçıq, dağüstü və s.
5. Sadə və düzəltmə sözlərin təkrarı ilə: yaşıl-yaşıl, uzun-uzun, dadlı-dadlı və s. Belə sifətlər əşyanın çoxluğunu bildirir və onlardan sonra gələn isimlər daha çox cəmdə işlənir.
6. Biri (bəzən də hə ikisi) ayrılıqda işlənməyən sözlərin birləşməsi ilə: uzun-uzadı, kələ-kötür, əzik-üzük, ayri-üyrü, qarma-qarışıq və s.
7. Yaxın və ya əks mənalı düzəltmə sifətlərin birləşməsi ilə: güllü-çiçəkli, daşlı-kəsəkli, elmi-kütləvi və s.
ilk dörd qayda ilə düzələn mürəkkəb sifətlər bitişik, qalan qaydalar üzrə düzələnlər isə defislə yazılır.
