Qrammatikada əsas dedikdə bütün varlıqlar (canlı, cansız, konkret və mücərrəd mənalı, toplu isimlər) nəzərdə tutulur. Məsələn: insan, ata, həyat, kağız, qızılgül, pəncərə, cücə, divar və s. kimi sözlər qrammatikada əşya (isim) sayılır.
Varlıqlar iki cürdür: gözlə görünə bilən və görünə bilməyən. BU baxımdan isimlər iki yerə bölünür: konkret isimlər, mücərrəd isimlər.
Konkret isimlıər – gözlə görünə bilən, əllə təması mümkün olan, bir sözlə maddi varlıqların, əşyaların adlarıdır. Məsələn: çiçək, qoyun, insan, meşə, hava, külək və s.
Mücərrəd isimlər isə gözlə görünə bilməyən, əllə təması mümkün olmayan, xəyalda, təsəvvürdə canlandırılan əşyaların adlarıdır. Məsələn: arzu, xəyal, yuxu, məqsəd, dostluq və s.
Konkret isimlərin yaranma tarixi daha qədimdir. İnsanlar ilk olaraq gördükləri əşyaya ad vermişlər. Mücərrəd isimlər isə dilin sonrakı inkişaf mərhələlərində məntiqin, təfəkkürün inkişafı sayəsində adlandırılmışdır.
cox yaxsidir
Namelumdur